Burhan Arar yazdı...
Teknolojilerin hızla değişip geliştiği bir asırda maalesef insanlar sanal dünyanın yalnızlığı içinde âdeta özünü yitiriyor. Trafikte, sokakta ve iş ortamlarında saygısızlık ve somurtmuş insan manzaraları ile sürekli karşı karşıyayız. Üzülüyoruz...
Pimi çekilmiş insanlar fink atıyor.
Nereye gidiyor insanlık?
Etrafta görebildiğimiz ve sanki nesli tükenmekte olan çok kıymetli insanlar görünce mutlu oluyoruz. İnsanlık adına hâlâ umut var, diye seviniyoruz.
Geçen hafta Tokat Belediyesi'ne bir ziyarette bulundum.
Başkan Danışmanı Musa Özdemir ile hem hısımlık hem de kadim bir dostluğumuz vardır.
Belediyede değişen yeni yüzler vardı.
İlk girişten itibaren son derece kibar bir zabıta personeli beni karşıladı. Özel Kalemde görevli iki yeni hanımefendi kardeşime Musa beyi ziyarete geldiğimi ve kendilerine bilgi verdiğimi söyledim.
Çayımı ikram edip, beş dakika beklememi söylediler. Kendinden emin, güler yüzlü ve samimi insanlar görebilmek bizleri ziyadesiyle ile mutlu etti.
Bir süre sonra Musa beyin bulunduğu odaya geçtim.
Sabrı, iyi niyeti ve merhameti ile birçok insanın gönlünde yeri olan Musa Özdemir'e özellikle teşekkür etmek isterim. Bizi her zamanki güler yüzü ile misafir etti. Telefonuna gelen muhtelif taleplere cevap vermeyi de ihmal etmedi. Zor iş...
Allah hepsine kolaylık versin.
Aslında günün sonunda en büyük teşekkür Tokat Belediye Başkanı Mehmet Kemal Yazıcıoğlu'na olsun. Kurumsal bir uyum ile memlekete sevdalı yüreklerin çok güzel işlere imza atacağına inancım tam.
Yapıcı eleştirilerimiz elbette olur fakat bunun için henüz çok erken.
İzlemek ve görmek lazım.
Belediyecilik zor...
Bir bebeğe bakmak gibi.
Temizliği, bakımı, gelişimi...
Allah güç kuvvet versin.
